16 Nisan 2007 Pazartesi

Avuçiçi cennetimsin...

Avuç içi cennetimsin…Ve karanlıktan her korktuğumda, sığındığım silik ışık.Ağladığımda beni yaşlarımdan öpen ilk dudak.Saçıma gelen tek kar tanesinden bile sakınırsın beni.Ve güneş indiğinde tenime, gölgelersin kanatlarınla; yakmasın diye…Avuç içi mutluluğumsun…Ve şimşekli gecelerimin sakinliği.Bir fincan suda fırtınalarla boğuşurken nefesim,Soluğunla sakinleştirirsin beni…Yangınlarımda, sellerimde sarmalarsın varlığınla bedenimiAvuç içi hayalimsin; avucum kadar küçük.Her gece kavuştuğum ve her sabah uyandığımda kaybolan…Avuç içi kadar yalanımsın; İnsanın kendini kandırması kadar yalanİnsanın kendisi olabilme gerçeği kadar uzak

Hiç yorum yok:

Blog Arşivi