UYKULARINA AL BENİ
yokluğunu gösteren takvim yapraklarısonbahara takılmış gibibir bir dökülürken yerindenboşluğa savrulur “gelirsin” umutlarımoysa dört mevsim baharı yaşayacakgökkuşağının renklerini keşfedecektikumutlar hep yeşilçiçekler hep kırmızı olacaktıgelmedinacılarımın el izleri dururken yüreğimdeve kanarken olur olmaz zamanlardave örümcek ağlarına benzer hüzünlersarkarken dört bir yanımdanşimdiyokluğunu kalın bir yorgan gibi sarar sensizliğe hükümlü gecelerelmas gibiinceden inceye işlemeye çalıştığımız sevdanınköklerine su yürümeyince kendiliğinden çürüdümermerin damarından çatlamasına benzeyipbölünmüşken dört bir yerindenbir türlü sabah olmayı bilmez gecelerdağlardaki esmerlik yüreğime girmişve göz yaşlarım yağmura benzemişkenhep ertelenmişhep geçe bırakılmışken gelmelerinve bir daha geriye dönmeyeceksenrüzgarın ninnisini eklediğin gecelerdeuykularına al beni
Atila IŞIK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder